دعائى است كه بعد از نماز زيارت حضرت جوادعليه السلام بايد خوانده شود و دعا اين است :

اللّهُمَّ اَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْمَرْبُوبُ وَاَنْتَ الْخالِقُ وَاَنَا الْمَخْلُوقُ وَاَنْتَ الْمالِكُ وَاَنَا الْمَمْلُوكُ وَاَنْتَ الْمُعْطى وَاَنَا السّآئِلُ وَاَنْتَ الرّازِقُ وَاَنَا

خدايا توئى پروردگار و منم پروريده و توئى آفريدگار و منم آفريده و توئى مالك و منم مملوك و توئى عطابخش و منم درخواست كننده و توئى روزى ده و منم

الْمَرْزُوقُ وَاَنْتَ الْقادِرُ وَاَنَا الْعاجِزُ وَاَنْتَ الْقَوِىُّ وَاَنَا الضَّعيفُ وَاَنْتَ الْمُغيثُ وَاَنَا الْمُسْتَغيثُ وَاَنْتَ الدّآئِمُ وَاَنَا الزّآئِلُ وَاَنْتَ

روزى خور و توئى توانا و منم خسته درمانده و توئى نيرومند و منم ناتوان و توئى فريادرس و منم فريادخواه و توئى پاينده و منم زوال پذير و توئى

الْكَبيرُ وَاَنَا الْحَقيرُ وَاَنْتَ الْعَظيمُ وَاَنَا الصَّغيرُ وَاَنْتَ الْمَوْلى وَاَنَا الْعَبْدُ وَاَنْتَ الْعَزيزُ وَاَنَا الذَّليلُ وَاَنْتَ الرَّفيعُ وَاَنَا الْوَضيعُ وَاَنْتَ

بزرگ و منم حقير بى مقدار و توئى عظيم و منم كوچك و توئى سرپرست و منم بنده و توئى عزيز و منم خوار و ذليل و توئى والا رتبه و منم پست و توئى

الْمُدَبِّرُ وَاَنَا الْمُدَبَّرُ وَاَنْتَ الْباقى وَاَنَا الْفانى وَاَنْتَ الدَيّانُ وَاَنَا الْمُدانُ وَاَنْتَ الْباعِثُ وَاَنَا الْمَبْعُوثُ وَاَنْتَ الْغَنِىُّ وَاَنَا الْفَقيرُ وَاَنْتَ

تدبير كننده و منم كه در تحت تدبير تواءم و توئى باقى و منم فانى و توئى پاداش دهنده و منم پاداش گيرنده و توئى برانگيزنده و منم برانگيخته و توئى بى نياز و منم فقير نيازمند و توئى

الْحَىُّ وَاَنَا الْمَيِّتُ تَجِدُ مَنْ تُعَذِّبُ يا رَبِّ غَيْرى وَلا اَجِدُ مَنْ يَرْحَمُنى غَيْرَكَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَرِّبْ فَرَجَهُمْ

زنده و منم مرده تو براى عذاب كردن پروردگارا غير مرا هم دارى ولى من غير تو كسى را ندارم كه به من رحم كند خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و ظهور و فرجشان را نزديك كن

وَارْحَمْ ذُلّى بَيْنَ يَدَيْكَ وَتَضَرُّعى اِلَيْكَ وَوَحْشَتى مِنَ النّاسِ وَاُنْسى بِكَ يا كَريمُ تَصَدَّقْ عَلَىَّ فى هذِهِ السّاعَةِ بِرَحْمَةٍ مِنْ عِنْدِكَ

و رحم كن بخواريم در برابرت و زاريم بدرگاهت و وحشتم از مردم و انسم به تو اى بزرگوار تصدق كن (و كرم فرما) بر من در اين ساعت به دادن رحمتى از نزد خودت

تَهْدى بِها قَلْبى وَتَجْمَعُ بِها اَمْرى وَتَلُمُّ بِها شَعَثى وَتُبَيِّضُ بِها وَجْهى وَتُكْرِمُ بِها مَقامى وَتَحُطُّ بِها عَنّى وِزْرى وَتَغْفِرُ بِها ما

كه راهنمائى كنى بدان دلم را و فراهم كنى بدان (پراكندگى ) كارم را و گردآورى بدان پريشانيم را و سفيد گردانى بدان رويم را و گرامى دارى بدان مقامم را و بريزى بدان بار گناهم را و بيامرزى بدان

مَضى مِنْ ذُنُوبى وَتَعْصِمُنى فيما بَقِىَ مِنْ عُمْرى وَتَسْتَعْمِلُنى فى ذلِكَ كُلِّهِ بِطاعَتِكَ وَما يُرْضيكَ عَنّى وَتَخْتِمُ عَمَلى بِاَحْسَنِهِ

گناهان گذشته ام را و نگاهم دارى در باقيمانده از عمرم و در همه موارد بگمارى مرا به كار فرمانبردارى و طاعتت و بدانچه تو را از من خشنود سازد و پايان دهى كردارم را به بهترين

وَتَجْعَلُ لى ثَوابَهُ الْجَنَّةَ وَتَسْلُكُ بى سَبيلَ الصّالِحينَ وَتُعينُنى عَلى صالِحِ ما اَعْطَيْتَنى كَما اَعَنْتَ الصّالِحينَ على صالِحِ ما اَعْطَيْتَهُمْ

آنها و پاداش آن را بهشت برايم مقرر فرمائى و مرا به راه مردمان شايسته وادارى و كمكم دهى تا آنچه به من عطا كرده اى در راه شايسته اى بكار برم چنانچه شايستگان را كمك دادى به انجام عمل صالح در آنچه به آنها عطا

وَلا تَنْزِعْ مِنّى صالِحاً اَبَداً وَلا تَرُدَّنى فى سُوَّءٍ اسْتَنْقَذْتَنى مِنْهُ اَبَداً وَلا تُشْمِتْ بى عَدُوّاً وَلا حاسِداً اَبَداً وَلا تَكِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَةَ

فرمودى و هيچگاه توفيق كار شايسته انجام دادن را از من مگير و هيچگاه برمگردان در آن بدى كه مرا از آن نجات داده اى و هيچگاه مرا گرفتار شماتت دشمن و حسودى مكن و هيچگاه مرا چشم برهمزدنى به خودم

عَيْنٍ اَبَداً وَلا اَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَلا اَكْثَرَ يا رَبَّ الْعالَمينَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَرِنِى الْحَقَّ حَقّاً فَاَتَّبِعَهُ وَالْباطِلَ باطِلاً

وامگذار و نه كمتر از اين مقدار و نه بيشتر از آن اى پروردگار جهانيان خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و حق را (همانطور كه هست ) حق به من نشان ده تا پيرويش كنم و باطل را نيز باطل بنمايان

فَاَجْتَنِبَهُ وَلا تَجْعَلْهُ عَلَىَّ مُتَشابِهاً فَاَتَّبِعَ هَواىَ بِغَيْرِ هُدىً مِنْكَ وَاجْعَلْ هَواىَ تَبَعاً لِطاعَتِكَ وَخُذْ رِضا نَفْسِكَ مِنْ نَفْسى وَاهْدِنى

تا از آن دورى گزينم و آن را بر من مشتبه مكن تا در نتيجه بدون بصيرت و راهنمائى تو پيروى از هواى نفسم كنم و ميل مرا پيرو طاعت خودت قرار ده و آنچه رضايت تو است از نفس من برگير و راهنمائيم كن

لِمَا اخْتُلِفَ فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِاِذْنِكَ اِنَّكَ تَهْدى مَنْ تَشآءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ

به اذن خودت بدان حقى كه در آن اختلاف شده كه براستى تو راهنمائى كنى هر كه را خواهى بسوى راه راست

پس حاجات خود را از خدا بطلب كه برآورده خواهد شد انشاء اللَّه تعالى