تسبيح حضرت فاطمه زهراء صلوات اللّه عليها است و احاديث در فضيلت اين زياده از حدّ و احصاء است از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه ما امر مى كنيم كودكان خود را به تسبيح فاطمه سلام الله عليها چنانكه امر مى كنيم ايشان را به نماز پس آن را ترك مكن كه هر كه مداومت نمايد بر آن شقى و بدبخت نمى شود و در روايات معتبره وارد شده كه ذكر كثير كه خدا در قرآن مجيد به آن امر فرموده تسبيح حضرت فاطمه سلام الله عليها است و هر كه بعد از هر نماز بر آن مداومت نمايد خدا را بسيار ياد كرده و به آيه كريمه ((وَاذْكُرُوا اللّهَ ذِكْراً كَثيراً)) عمل نموده و به سند معتبر از امام محمّد باقر عليه السلام مرويست كه هر كه تسبيح فاطمه سلام اللّه عليها را بگويد و بعد از آن استغفار كند خدا او را بيامرزد و آن بر زبان صد هست و در ميزان عمل هزار و شيطان را دور مى كند و خدا را خوشنود مى گرداند و به سندهاى صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقولست كه هر كه تسبيح فاطمه سلام الله عليها را بعد از نماز بگويد پيش از آنكه پاها را از هيئت نماز بگرداند آمرزيده شود و بهشت او را واجب گردد و در حديث معتبر ديگر فرمود كه تسبيح فاطمه سلام الله عليهارا بعد از هر نماز خواندن بهتر است نزد من از آنكه هزار ركعت نماز بگذارد در هر روزى و در روايت معتبر از حضرت امام محمد باقر عليه السلام مرويست كه عبادت الهى كرده نشده است به چيزى از تسبيح و تمجيد كه بهتر از تسبيح فاطمه سلام الله عليها باشد و اگر چيزى از آن بهتر مى بود حضرت رسول صلى الله عليه و آله آن را به حضرت فاطمه سلام الله عليهاعطا مى فرمود و احاديث در فضل آن زياده از آنست كه در اين رساله ايراد توان كرد و در كيفيّت آن اختلافى در احاديث هست و اشهر و اظهر آن است كه سى و چهار مرتبه اَللّهُ اَكْبَرُ و سى و سه مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و سى و سه مرتبه سُبْحانَاللّهِ بگويد و در بعضى روايات سُبْحانَاللّهِ پيش از اَلْحَمْدُلِلّهِ وارد شده و بعضى از علماء جمع به اين نحو كرده اند كه بعد از نماز بطريق اوّل بخواند و در هنگام خواب رفتن بطريق ثانى و ظاهراً مطلقاً بطريق اوّل كه مشهور است اَوْلى باشد و سنّت است كه بعد از اتمام كردن يك نوبت لااِلهَ اِلا اللّهُ بگويد چنانكه از حضرت صادق عليه السلام مرويست كه هر كه بعد از هر نماز فريضه تسبيح فاطمه سلام الله عليها را بگويد و در عقب آن يك مرتبه لا اِلهَ اِلا اللّهُ بگويد خدا او را بيامرزد و بهتر آن است كه به تسبيح تربت حضرت امام حسين عليه السلام حساب آن را نگاه دارد و در جميع اذكار سنّت است و پيوسته تسبيح تربت آن حضرت را با خود داشتن مستحبّ است و حرز از بلاها است و مورث ثواب بى انتها است و منقولست كه در ابتدا حضرت فاطمه سلام الله عليها رشته اى از پشم تابيده بودند و بر آن گِرِه ها زده بودند و به آن تسبيح مى گفتند تا آنكه حضرت حمزة بن عبدالمطلّب رضى الله عنه شهيد شد پس حضرت فاطمه سلام الله عليها از تربت قبر آن شهيد بزرگوار خاك برگرفت و تسبيح ساخت و به آن تسبيح مى كرد مردم نيز چنان كردند