«ریچارد استالمن» کارمند سابق آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا می‌گوید: سال‌هاست همه می‌دانند مایکروسافت و فیسبوک از کاربران جاسوسی می‌کند، اما موضوع تازه این است که مشخص شده این شرکت اطلاعات را در اختیار دولت آمریکا قرار می‌دهد.

واقعیت این است که ما سال‌هاست که می‌دانیم مایکروسافت در نرم‌افزارهای خود کارکردهای سوئی از جمله نرم‌افزارهای جاسوس را نیز تعبیه کرده است. نکته تازه این است که فهمیدیم مایکروسافت علاوه بر اینکه این بدافزارها را برای خود به کار می‌گیرد، آن‌ها را در اختیار دولت هم قرار می‌دهد. هر برنامه اختصاصی‌ای به مالک آن اختیارات غیرقابل توجیهی می‌دهد و اصولا چنین سوءاستفاده‌هایی طبیعی است.

اما این کار چگونه امکان پذیر است؟

جواب در علم Data mining  می باشد.

لزومی به کنترل همه افراد نیست، از طریق دست آورد کلمات کلیدی افرادی را که کلمات کلیدی یا کی وُرد های مورد نظرشان (key words) را استفاده می کند شناسایی و ای پی های(شناسه جدا و تک هر دستگاه متصل به ابنترنت ) آنها جدا می شود. دارنده این ایپی ها به لیست سیاه با لیست خطر انفعالی (active threat ) منتقل شده و نرم افزار های جاسوسی داخل سیستم عامل اطلاعات شخصی فرد را از جمله ایمیل ها تصاویر وبکم برای شناسایی شخص و حتی مدارک و داکیومنت های شخصی در حالت اتصال به اینترنت مخابره می شوند.

نکته مهم نحوه جلوگیری جاسوسی ها تا حد امکان می باشد. در اینجا به نکاتی در این مورد اشاره می کنیم.

–          استفاده از ip hider : ایپی هایدر یا پنهان کننده شناسه شما، کار شناسایی اطلاعات مکانی و جغرافیایی شما را سخت کرده ولی غیر ممکن نمی کند.

–          استفاده از سیستم های متفاوت دسترسی به اینترنت. به طور مثال داشتن دو لپتاب یکی شخصی و کاملا بدور از اتصال و دیگری متصل به نت اما با رعایت امنیت اطلاعات خود.

–          استفاده از انکریپترها (رمزنویس ها و نه رمز گذارها Encrypt ) که مدارک و داده شما را رمز نویسی می کنند نه فقط قفل گذاری

–          و از همه مهم تر، بستن وبکم ها و میکروفن ها با دیسبل کردن درایو (disable the drives)آنها و نه پوشاندن آن

–          پست نکردن تصاویر شخصی

–          دادن اطلاعات غلط به اجتماع های مجازی

–          مشخص نکردن دوستان نزدیک و خیشاوندان در اجتماع های مجازی